Wersja Archiwalna

Krasnoludy Kitaju

Krasnoludy Kitaju


Historia: Nie zachowały się już żadne zapiski dotyczące migracji krasnoludów na wschód. Z pewnością była ona starsza niż inwazja chaosu która przekształciła północne kolonie w krasnoludy chaosu. W przeciwieństwie jednak do swoich zachodnich pobratymców, krasnoludy wschodu nie stworzyły własnego imperium. Zamiast tego, rozproszyły się po całym dzisiejszym Kitaju, żyjąc w niezbyt dużych klanach. Po rozprzestrzenieniu się ludzi i założeniu Świętego Imperium Kitaju , uniknęły wyparcia przez Kitajczyków kupując od Pierwszego Cesarza (równie legendarnego jak Sigmar- dlatego do dziś nikt nie zakwestionował jego decyzji) szereg przywilejów w zamian za niektóre ze swoich technologii. Do dziś produkcja wysokiej klasy broni (zwłaszcza palnej ) dla ludzi jest ich głównym źródłem dochodów. Wśród przywilejów znalazł się wysoki poziom autonomii, krasnoludy przysięgły nigdy nie sprzymierzać się z nikim przeciw Kitajowi, nie muszą jednak przysięgać wierności cesarzowi a tereny bezpośrednio otaczające ich twierdze stały się po wsze czasy ich własnością.

Wygląd:Krasnoludy wschodu niewiele się różnią od swoich zachodnich pobratymców jeżeli chodzi o budowę ciała .Mają też podobne rysy twarzy- jedynie ich oczy są nieco węższe a skóra ma nieco ciemniejszy , ziemisty odcień. Włosy są zawsze czarne ,broda równie bujna ale wąsy nieco rzadsze. Krasnoludy często golą głowy, a czasem także wąsy, brody zapuszczają i zaplatają na najróżniejsze sposoby (często jest to oznaczenie hierarchii.) Ponieważ pracują w najczęściej w bardzo „brudnych” zawodach, noszenie się na kolorowo nie ma sensu. Dlatego w ich ubiorach dominuje czerń ,brąz i szarość. Jaskrawsze kolory są zarezerwowane na najbardziej odświętne okazje.

Kultura:W chwili obecnej krasnoludy wschodu żyją w rozproszonych twierdzach na całym terytorium Kitaju. Nie mają one wspólnego władcy (w każdym rządzi inny dziedziczny przywódca ) ale pobliskie twierdze łączy zwykle szereg sojuszy (min. Choć krasnoludy często walczą w regionalnych konfliktach jako najemnicy, odmawiają walki przeciw sobie nawzajem- tej zasady przestrzegają często nawet renegaci z klanów.) Podstawowym źródłem zysków jest dla nich przemysł metalurgiczny, z tego względu (wentylacja olbrzymich pieców) ich twierdze bardzo rzadko są całkiem pod ziemią. Najczęściej mają one formę silnie ufortyfikowanych wzgórz ,najczęściej blisko lub nawet wokół wejścia do kopalni. Oczywiście jeśli krasnoludy mieszkały gdzieś od tysiąca lat to złoże jest wyczerpane (rudę wydobywają gdzieś indziej lub kupują ) a kopalniane szyby służą wtedy zwykle za magazyny . Inną charakterystyczną cechą krasnoludzkiej twierdzy jest brak lasów w bezpośredniej bliskości zabudowań. Są one po prostu wyrąbywane na opał do pieców. Oczywiście krasnoludy sadzą czasami kawałek nowego lasu ( żyjąc ponad dwa razy dłużej od ludzi mogą zrobić użytek z takich „długofalowych” inwestycji.) jednak wyręb przebiega znacznie szybciej. Większość społeczności twierdzy stanowią robotnicy (obsługa miechów, wytop) , rzemieślnicy (kowale ,zbrojmistrze , rusznikarze) a także pewna liczba rolników (uprawiają wszechobecny Kitajski ryż a także kilka gatunków warzyw) . Reszta to drobni rzemieślnicy (np. stolarze) i żołnierze (w czasie pokoju ćwiczą, patrolują okolicę ,chronią transporty towaru przed zbójami a także szkolą młodych. W wypadku wojny, gdy przywódca powołuje pod broń większość mężczyzn , żołnierze tworzą elitę jego sił.) Władzę sprawuje przywódca przy konsultacji z dowódcą żołnierzy, kapłanem i \\lub kapłanką a także głównym majstrem (zakładając oczywiście, że sam nim nie jest.)

Język:Krasnoludy wschodu mają własny język khaz-gur-rum będący daleką pochodną khazalidu. Mają własny system pisma. Coraz częściej jednak używają miejscowego dialektu Kitajskiego, a khaz-gur-rum jest używany przy oficjalnych okazjach i w rozmowach z członkami bardziej oddalonych klanów( Kitajski ma dziesiątki dialektów i znajomość jednego z nich wcale nie gwarantuje dogadania się.)

Religia:Krasnoludy wschodu oddają cześć kilku bogom, najczęściej w osadzie jest dwóch kapłanów. Jeden jest kapłanem Kar Grunga , oddaje też cześć podziemnemu smokowi a czasami także pomniejszym bóstwom. Drugi (zwykle kobieta, zwana też często guślarką- zajmuje się wszystkimi sprawami dotyczącymi duchów zmarłych ) czci Kar Gnaa boga śmierci. Oboje pełnią poza tym funkcje mędrców.

Kar Grung:Kar Grung jest głównym bóstwem wschodnich krasnoludów. Uosabia trzy ukochane przez krasnoludów rzemiosła ,kowalstwo, metalurgię i wojnę. Według krasnoludzkich podań to właśnie on zbudował pierwszy piec hutniczy, on też zdradził śmiertelnikom tajemnicę prochu. Przedstawiany jest jako rosły krasnolud, w ciężkiej zbroi z odpiętą (przytroczoną do pasa )maską ,bujną rozpuszczoną brodą, trzymającego w jednej ręce młot kowalski a w drugiej krasnoludzki garłacz. Do pasa i pleców ma przytroczone najrozmaitsze rodzaje broni.

Charakter: neutralny

Symbol: Krasnoludy najczęściej używają posągu lub płaskorzeźby przedstawiającej Kar Grunga. Czasem jednak (np. na szatach kapłańskich)rolę znaku pełni „?” oznaczający „tygiel” .Kapłani noszą czarne szaty i skórzany kowalski fartuch ze znakiem „tygla”. W czasie wojny umieszczają ten znak na napierśniku swojej zbroi.

Zasięg kultu: Kar Grung jest czczony przez wszystkie krasnoludy w Kitaju a także przez te nieliczne, które żyją w Nipponie.

Dni świąt: Kar Grung nie ma określonych dni świąt. Zamiast tego jego wyznawcy świętują ( poprzez dziękczynne modły a także ,już poza religią, poprzez popijawę), zakończenie każdej istotnej pracy np.: wysłanie nowej partii towaru. Z uroczystościami wiąże się także zbudowanie nowego pieca hutniczego , a także „hartowanie klanu”( ogłoszenie nowej głowy klanu ), „wytapianie rodziny”(małżeństwo) i „wykuwanie imienia” (chrzciny).

Świątynie: Świątynia znajduje się w każdej twierdzy, jeśli to możliwe „przez ścianę” z głównym piecem. Dzięki temu w środku jest tak gorąco jak to przystoi bogu hutnictwa. Świątynia nie ma ołtarza ,jego rolę spełnia posąg Kar Grunga. Po jego bokach płoną zwykle ognie podtrzymywane przez kapłanów . Nie ma ław (ceremonie odbywają się na stojąco.) ale dla starszych są honorowe miejsca na których można w razie potrzeby rozłożyć maty do siedzenia. Wymagania kultu: Nowicjuszem może zostać krasnolud który skompletował co najmniej jedną profesję rzemieślniczą powiązaną z pracą w metalu.

Przykazania: Wszyscy nowicjusze i kapłani muszą przestrzegać następujących przykazań :
1 Nigdy nie zaniedbywać raz rozpoczętej pracy (Kar Grung nienawidzi partactwa.)
2 Nigdy nie działać przeciw dobru klanu chyba ,że został on skażony przez chaos.
3 Przynajmniej raz w roku ( jeśli to tylko możliwe) stworzyć jakiś przedmiot poza normalną rutyną (w ramach swoich umiejętności rzemieślnika).

Używane czary: Kapłani Kar Grunga mogą używać czarów magii wojennej za wyjątkiem związanych z wodą i powietrzem np. lot. specjalistycznych czarów kapłańskich. Alternatywnie, mogą otrzymać od Kar Grunga moce adepta ziemi lub ognia.

Umiejętności: Wstępując na kolejny poziom, kapłan może wybrać: kowalstwo lub metalurgię (jeśli nie posiada jeszcze obu.) lub umiejętność specjalistyczną kowala np.: rusznikarstwo lub wykupić po raz drugi umiejętność swojej głównej specjalizacji rzemieślniczej .Daje to kolejne 10 do testów związanych ze specjalizacją a także pozwala kosztem kilkakrotnie zwiększonego czasu pracy, wykonać specjalne przedmioty:

Kowal : o 10% poprawione rzuty na wytrzymałość przedmiotu
Zbrojmistrz : pancerz a: doskonale dopasowany(ciężka zbroja nie ogranicza szybkości, o połowę zmniejszone ograniczenia inicjatywy ) lub b: bardzo wytrzymała (pancerz wymaga naprawy tylko po ciosach z siłą co najmniej 8.)
Płatnerz : broń a: świetnie wywarzona (bez modyfikatorów I broni półtoraręcznej, broń jednoręczna 5WW) lub b: doskonałe ostrze ( 1 obrażeń)
Rusznikarz :broń wysokiej jakości (niewypał tylko na parzystym dublecie).

Próby: Próby wiążą się zwykle z wykonaniem jakiejś trudnej pracy lub pokonaniem jakiegoś wroga klanu.

Błogosławieństwa: Kar Grung wspomaga swoich wyznawców dając modyfikatory do ich umiejętności zawodowych. Wojownicy natomiast otrzymują modyfikatory do testów Op ,Cp, parowania, lub specjalne błogosławieństwa takie jak nadzwyczajana odporność (wrogowie mają połowę szansy na dodatkowe obrażenia. Broń pobłogosławiona przez Kar Gruna nie musi na czas błogosławieństwa testować niewypałów.

Kar Gnaa: Jest on krasnoludzkim bogiem śmierci (w zasadzie cały Kitaj ma jednego boga śmierci, Kar Gnaa to postać w jakiej objawił się krasnoludom.) Przedstawiany jest jako pogrążona w ciemności postać krasnoluda, dająca znaki migocącą lampką górniczą. To właśnie światło prowadzące dusze przez mrok do świata umarłych jest według krasnoludów owym „światłem w tunelu” widzianym przez umierających. Kapłanki (bo zwykle rolę tę pełnią kobiety) noszą długie czarne szaty z żółtym rombem na piersi (symbol światełka) .Zwykle noszą też laski kapłańskie z umieszczoną na końcu lampką.

Charakter: neutralny

Symbol: żółty romb na czarnym tle, kamienna brama z umieszczoną po drugiej stronie lampką.

Zasięg kultu: Kar Gnaa jest czczony przez wszystkie krasnoludy Kitaju.

Dni świąt: Modły do Kar Gnaa są wznoszone kiedy umrze ktoś z klanu. Ponadto najdłuższa noc w roku jest nazywana „nocą przodków” .Krasnoludy zapraszają wtedy duchy swoich przodków do odwiedzenia rodzinnych domostw, zapalając w oknach lampki by dusze mogły znaleźć drogę. W niektórych klanach rzeźbi się w drewnie lub składa z papieru figurki przedstawiające zmarłe osoby wierząc ,że dusze będą mogły w nie wstąpić na czas nocy. O świcie pali się figurki, zwracając zmarłych zaświatom.

Świątynie: Zwykle świątynia znajduje się pod ziemią ,w jednym ze ślepych kopalnianych tuneli. Ma ona formę zwężającego się korytarza (miejsca jest tyle by można było stanąć pojedyńczo pod ścianami nie tarasując przejścia środkiem) na końcu którego znajduje się kamienny łuk bramy. Za łukiem znajduje się głęboki pionowy szyb ,do którego wsypuje się prochy zmarłych (główny piec spełnia także rolę krematorium) . We wgłębieniu w ścianie za łukiem znajduje się lampka której płomień ,będący jedynym źródłem światła w świątyni, jest zawsze podtrzymywany przez kapłankę (paliwo uzupełnia się z buteleczki na długiej rączce, dzięki czemu kapłanka nie ryzykuje upadku do szybu). W czasie ceremonii pogrzebowej, kapłanka niesie środkiem świątyni urnę, której dotykają po kolei mijani krewni Wreszcie wsypuje zawartość urny do szybu. Tak „ciało krasnoluda strawione ogniem którym żyło ,oddane zostaje ziemi która je zrodziła, dusza zaś podąża ku światłu innego świata”.

Wymagania kultu: Nowicjuszka jest wybierana osobiście przez kapłankę klanu.

Przykazania: Nowicjuszki i kapłanki przestrzegają następujących przykazań :
1 Odprowadzić w zaświaty każdego krasnoluda, nawet jeśli za życia był on wrogiem klanu.
2 Szanować życie w każdej postaci.
3 Sprzeciwiać się wszystkim którzy dręczą dusze zmarłych.

Używane czary: Kapłanki Kar Gnaa mogą używać magii prostej za wyjątkiem stworzenia małej istoty, magii iluzyjnej za wyjątkiem iluzyjnej armii a także czarów leczących magii wojennej i specjalistycznych kapłańskich.

Umiejętności: Kapłanki w nowicjacie poznają zielarstwo. Dodatkowo na każdym poziomie mogą nauczyć się : leczenie ran ,leczenie chorób ,wróżenie lub chirurgia (jeśli już posiada leczenie ran).

Próby: Kapłanki nie są poddawane próbom.

Błogosławieństwa: Kar Gnaa nie jest sprawcą śmierci ,odprowadza tylko dusze w zaświaty. Dlatego można go poprosić by pomógł kapłance uratować kogoś wzmacniając jej lecznicze umiejętności . Może jednak żądać czegoś w zamian (np. by uratowana osoba wstąpiła w nowicjat) .W wyjątkowych sytuacjach może nawet zażądać by kapłanka oddała dla równowagi swoje życie. Innym błogosławieństwem Kar Gnaa jest zdolność kapłanek do przewidzenia własnej śmierci z wystarczającym wyprzedzeniem by mogły wyszkolić następczynię i nie zostawiać klanu bez opieki. Zgodnie ze swoją filozofią nie muszą się obawiać śmierci, nie uważają więc tego za powód do zmartwienia.


Podziemne smoki: Podziemne smoki są personifikacją sił żywiołu ziemi i należą do bardzo licznej grupy magicznych istot Kitaju. Krasnoludy stawiają im ołtarze w najgłębszych tunelach, składając modły o opiekę nad klanem a jeśli kapłan potrafi przywołać żywiołaka ziemi to nawet ofiary( wartościowe przedmioty które żywiołak transportuje w głąb skały). Podziemne smoki to bardzo samolubne i nieprzewidywalne istoty, wszystko wskazuje jednak na to, że są też chciwe tak na skarby jak na pochlebstwa. Wprawdzie trzęsienia ziemi gnębią a nawet zabijają krasnoludy wcale nie rzadziej niż ludzi ,wiele jednak krąży opowieści o starych kopalnianych pokładach które, zasypane przez wstrząsy i odkopane przez krasnoludy, okazywały się znowu być pełne rudy...

Wojna: Krasnoludy często biorą udział w lokalnych konfliktach zbrojnych, czy to przeciw plemionom goblińskim, hobgoblińskim jeźdźcom z zachodnich stepów czy też jako najemnicy w walkach między ludzkimi władcami (oczywiście tylko jeśli opłaca się im to bardziej niż zaopatrywanie jednej lub obu stron w broń.) W takim wypadku dowodzenie przejmuje przywódca klanu a w wypadku sojuszu klanów ten który ma opinię najbardziej doświadczonego. Wszyscy mężczyźni w klanie są w młodości ćwiczeni we władaniu bronią i zwykle na wojnę idą wszyscy oprócz małej grupy pozostawionej jako załoga twierdzy. Tak jak ich zachodni pobratymcy ,są oni armią zdyscyplinowaną ,najlepiej czują się w zwartej formacji i we własnym towarzystwie . Zawodowi żołnierze klanów tworzą elitarny oddział wokół dowódcy . Krasnoludy z rusznicami walczą albo w szeregach albo w luźnej formacji nękającej wrogów ogniem i chowającej się przed walką wręcz za czworobokami piechoty. Ci którzy mają garłacze , idą zwykle w drugim szeregu w oddziałach piechoty ,oddając pojedyńczą salwę tuż przed walką wręcz.(często jest to paskudna niespodzianka dla szarżujących wrogów).

Uzbrojenie: Każdą bitwę krasnoludy zaczynają od wymiany ognia. Lubują się w broni prochowej, używając małych dział (często w rodzaju organek )prostych rakiet a w wypadku pojedyńczych żołnierzy, rusznic i garłaczy. Tradycyjna krasnoludzka rusznica różni się od zachodniej przede wszystkim kształtem ,nie ma tradycyjnej kolby a jedynie kawałek drewna pod lufą, który można oprzeć o obojczyk (jest ona odpalana albo z ramienia albo zaczepiona o np. mur jak hakownica.). Garłacz w ogóle nie posiada kolby, ma on postać zwężającej się w stożek rury którą łapie się oburącz i ściska pod pachą Nie są to jednak jedyne rodzaje broni palnej .Krasnoludy chłoną jak gąbka każdy pomysł kupiony od kupców z zachodu, zwykle starają się same coś wyprodukować w oparciu o opisy i w chwili obecnej spotyka się dowódców uzbrojonych nawet w „kacze stopy”. Generalnie krasnoludy uwielbiają broń palną za hałas i zamieszanie jakie czyni na polu walki. Same bardzo zdyscyplinowane, mogą uzyskać dużą przewagę jeśli wprowadzą zamęt w szeregach wroga. W walce wręcz , ich ulubioną bronią są szerokie na dłoń półtoraręczne tasaki ,zwykle noszone w pochwach lub rozpinanych futerałach (łatwiej wyciągnąć) na plecach. Ze względu na wagę broni nie noszą tarcz z wyjątkiem małych puklerzy przywiązywanych do łokcia. Wszyscy zwykli wojownicy noszą warstwowe napierśniki z utwardzanej skóry (chroni jak pancerz metalowy ale szybciej się niszczy)i hełmy z folgami osłaniającymi kark. Wszyscy żołnierze zawodowi a także ci z klanu którzy mogą sobie na to pozwolić, noszą pancerze metalowe. Typowy pancerz metalowy to napierśnik z folg lub pojedyńczej blachy ,z folgowymi ochronami bioder (w cięższych modelach także ud) i ramion .oddzielnie zakłada się karwasze ,nałokietniki, nakolanniki i nagolenniki. Całość uzupełnia hełm osłaniający głowę i kark a często także maska (ma kształt wyszczerzonej potwornej twarzy, często ma też „brodę” folgowy ochraniacz szyi przymocowany do napierśnika. Ogranicza trochę ruchy głowy ,-10 do testów zaskoczenia, ale dobrze chroni gardło -noszącego nie sposób zgarotować) Najcięższe egzemplarze dają 2PP głowa ,korpus 1PP ręce i nogi. (krasnolud ma za krótkie kończyny do pełnej płytówki. Modyfikatory inicjatywy unieruchomiłyby go zupełnie). Najbogatsze klany uzbrajają wszystkich w pancerze metalowe. Hełmy krasnoludów są ozdobne, często z rogami zawiniętymi do tyłu i przylegającymi do hełmu (szersze mogłyby przeszkadzać w walce.)

Poszukiwacze przygód: Poszukiwacze przygód wśród krasnoludów zdarzają się dość często .Powierzchnia mieszkalna w krasnoludzkich twierdzach jest dość ograniczona a niewielu chce mieszkać poza murami. Dlatego, jeśli populacja klanu jest duża to przywódcy klanu nie sprzeciwią się jeśli jakiś młodzik zechce szukać przygód. Może to wyglądać jakby chcieli się ich pozbyć .Prawda jest inna .Gdyby młody krasnolud zginął, byłaby to obraza dla mistrza wojowników (znaczyłoby to, że źle go wyszkolił.)

Bohater krasnolud wschodu: Bohater krasnolud wschodu podlega podobnym zasadom tworzenia jak normalny krasnolud z następującymi różnicami :

Charakter: praworządny lub neutralny.

Psychologia:nienawidzą orków i goblinów, czują niechęć do ogrów i hobgoblinów.

Klan opuszczają tylko młode krasnoludy (tzn. wiek startowy zawsze 9K12 lat ) Pierwsza umiejętność to zawsze metalurgia. Następna to kowalstwo lub górnictwo (równa szansa ). Ze względu na obowiązkowe szkolenie ,darmowe rozwinięcie to zawsze WW (nawet jeśli nie ma go w rozwinięciach profesji.)

Krasnolud nigdy nie zacznie od profesji łotra.

Tabele profesji :
Tabela wojownika :
01-10 Ochroniarz
11-20 Najemnik
21-25 Milicjant
26-30 Szlachcic
31-35 Banita *
36-45 Zabijaka
46-50 Sługa
51-65 Żołnierz
66-70 Giermek
71-75 Wojownik podziemny
76-85 Strażnik miejski
86-00 Drwal **

* Banita będzie zwykle renegatem z klanu.
** Drwal nadal ma podstawowy ekwipunek rangera.

Tabela rangera :
01-15 Woźnica
16-35 Poganiacz mułów
36-55 Poszukiwacz złota
56-70 Szczurołap
71-85 Mytnik
86-00 Traper

Tabela uczonego :
01-10 Uczeń alchemika
11-20 Czeladnik *
21-40 Inżynier
41-50 Nowicjusz
51-60 Uczeń medyka
61-70 Skryba
71-90 Handlarz
91-00 Uczeń adepta żywiołów **

* czeladnik ma 50% na umiejętność zawodową , jest jednak ograniczony do profesji rzemieślniczych reprezentowanych przez krasnoludy.
** profesja adapta żywiołów zostanie opisana w oddzielnym artykule . Krasnolud może wybierać pomiędzy adeptem ziemi i ognia Dodatkowo do powyższych, w opisach profesji zamień „łuk lub kusza” na „25% szans na broń palną” . (krasnolud zaczynający grę z bronią palną będzie miał umiejętność specjalna broń.) Zamień też umiejętność „jeździectwo” na „specjalna broń- palna”.

Palący proch: nazwa tej substancji (wykorzystywanej przez krasnoludy i przez niektóre klany Kitajskich zabójców ) pochodzi od pozostawianych przez nią oparzeń. Jest to proch strzelniczy zawierającym dodatkową substancję palącą się nieco wolniej . W czasie strzału drobinki prochu są wyrzucane z lufy wżerając się w trafiony cel. Rusznica nabita palącym prochem będzie dodatkowo zadawać atak ogniem z siłą 4 w zasięgu 3 m .(pojedyńczej istocie na linii strzału .) Garłacz będzie zadawał atak ogniem w stożku 4 na 2 metry (zużywa 2 porcje ). Obrażenia od ognia będą zadawane nawet jeśli nie załadowano kuli. Kitajscy zabójcy znani są z ukrytych np. w lasce broni ,które pozwalają niespodziewanie wystrzelić porcję palącego prochu prosto w twarz przeciwnika. Jest on trudno dostepny i bardzo drogi ale niezastąpiony np.: w pułapkach.






Autor:???

Tłumaczenie:banshee